Όλα τα κυκλώματα θέρμανσης/ψύξης αντιμετωπίζουν με τον καιρό προβλήματα σωστής λειτουργίας και απόδοσης.
Οι κύριες αιτίες είναι:
α) η υψηλή συγκέντρωση διαλυμένων ορυκτών στο νερό της ύδρευσης, όπως ασβέστιο και μαγνήσιο. Τα ορυκτά αυτά αφήνουν κατάλοιπα, τα άλατα, που συσσωρεύονται και επικάθονται επιβλαβώς στα μεταλλικά μέρη του κυκλώματος.
β) η διάβρωση των μετάλλων του κυκλώματος.
Η διάβρωση είναι η επιφανειακή ή εσωτερική αποδόμηση των μετάλλων και ο σχηματισμός παραπροϊόντων.
Είναι μία πολύπλοκη χημική διαδικασία κατά την οποία τα μεταλλικά υλικά χάνουν ηλεκτρόνια, τα οποία συνήθως προσλαμβάνονται από το οξυγόνο του περιβάλλοντος
χώρου (οξείδωση). Αποτέλεσμα είναι ο σχηματισμός διαφόρων οξειδίων.
Τα οξείδια επικάθονται ως λάσπη στα μεταλλικά μέρη του κυκλώματος και το επιβαρύνουν (λάσπη μαγνητίτη).
Το φαινόμενο της διάβρωσης των μετάλλων επιταχύνεται από την κυκλοφορία του νερού στο κύκλωμα, την υψηλή θερμοκρασία που αναπτύσσεται κατά την λειτουργία
του και τις επικαθήσεις των συσσωρευμένων αλάτων στα μεταλλικά του μέρη.
Οι επιβλαβέστατες για το κύκλωμα οι επικαθήσεις αλάτων και η
λάσπη μαγνητίτη:
Εμποδίζουν την ομαλή κυκλοφορία του νερού.
Ευνοούν την συνέχιση και εξάπλωση της διάβρωσης.
Μειώνουν την απόδοση του κυκλώματος.
Αυξάνουν την κατανάλωση του καυσίμου και το κόστος συντήρησης του συστήματος.
Φθείρουν και καταστρέφουν μέρη του συστήματος και μειώνουν την διάρκεια ζωής ολόκληρης της εγκατάστασης.
Οι επικαθήσεις αλάτων και η λάσπη μαγνητίτη είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί ενός κυκλώματος θέρμανσης/ψύξης, αλλά όχι οι μόνοι.
Ανάλογα με το είδος του κυκλώματος, τη θέση του, το περιβάλλον του, τη σύνθεση των υλικών του, τις συνθήκες τοποθέτησης του, τη συχνότητα λειτουργίας του και τα
χαρακτηριστικά του νερού του δικτύου, μπορούν να εντοπιστούν και άλλα επιβαρυντικά στοιχεία, επικαθήσεις και ιζήματα, σκουριά, χώμα, υπολείμματα πετρελαιοειδών, κολλητικών ουσιών, ρινίσματα μετάλλων, γράσσα, έλαια κ.τ.λ.
Η απομάκρυνσή όλων των επιβλαβών στοιχείων κρίνεται επιτακτική για την «υγεία» του κυκλώματος.
